Op 16 maart arriveerden we voor drie dagen in Bangkok, de hoofdstad van Thailand.
Sky train Bangkok
Aangezien we hier in het verleden de bezienswaardigheden al hadden bezocht, besloten we de tijd te gebruiken om onze garderobes aan te vullen. Je kunt hier namelijk tegen een aangename prijs je kleding aan laten meten dus togen we al op de dag van aankomst naar een door onze schoonzoon Peter aanbevolen kleermaker.
Deze zaak werd, zoals vele soortgelijke bedrijven, gerund door een in Thailand geboren Indiase familie, die gesteund werd door Thaise kleermakers. Uiteindelijk zijn we bij twee bedrijven geslaagd en moesten we nog ergens een leeg plekje in de overvolle koffers zoeken.
Tussen de bedrijven door hebben we enkele keren het uitgaanscentrum van Bangkok bezocht maar dat was grotendeels over gegaan in Japanse en Koreaanse handen waardoor het eigenlijk helemaal niet gezellig meer was.
We vonden het daarom niet erg dat we op 19 maart alweer bij Loes en Emmo in Kuala Lumpur binnenstapten waar we na nog wat boodschappen gedaan te hebben, krap 36 uur later alweer in
Kuala Lumpureen vliegtuig zaten, nu naar Pulau Langkawi, een eiland in de Andamanse Zee ter hoogte van de grens met Thailand, 
waar we voor vier dagen aan het strand zouden liggen. Nou ja, we hadden het idee dat we spijbelden omdat we niets deden dus besloten we op een dag met de taxi het eiland te onderzoeken. Het was een keer of acht groter dan Bonaire, bergachtig met een tropische begroeiing en het werd ook bezocht door cruise schepen. Van het koraal is niet veel meer over, om dat te zien moet men meer dan 30 kilometer varen naar een naburig eiland.
Na vier dagen vlogen we weer terug naar Kuala Lumpur waar we in de vroege ochtend van 27 maart aankwamen, nagenoeg op het moment dat Loes en Emmo van hetzelfde vliegveld naar Amsterdam vertrokken. We hadden de sleutel van hun huis gekregen en logeerden daar nog eens dertig uur tot we naar de Filippijnen vertrokken. Margreth had de tijd om de was t
e doen en om de grote koffers die bijna vijf weken in KL gestaan hadden te reorganiseren.
waar we voor vier dagen aan het strand zouden liggen. Nou ja, we hadden het idee dat we spijbelden omdat we niets deden dus besloten we op een dag met de taxi het eiland te onderzoeken. Het was een keer of acht groter dan Bonaire, bergachtig met een tropische begroeiing en het werd ook bezocht door cruise schepen. Van het koraal is niet veel meer over, om dat te zien moet men meer dan 30 kilometer varen naar een naburig eiland.Na vier dagen vlogen we weer terug naar Kuala Lumpur waar we in de vroege ochtend van 27 maart aankwamen, nagenoeg op het moment dat Loes en Emmo van hetzelfde vliegveld naar Amsterdam vertrokken. We hadden de sleutel van hun huis gekregen en logeerden daar nog eens dertig uur tot we naar de Filippijnen vertrokken. Margreth had de tijd om de was t
e doen en om de grote koffers die bijna vijf weken in KL gestaan hadden te reorganiseren. 
Al met al hebben we 12 nachten bij Loes en Emmo gelogeerd, daarom is dit de plaats om hen nogmaals te bedanken voor hun gastvrijheid en goede zorgen. We hopen dat we ooit op Bonaire voor hen dezelfde goede gastvrouw en –heer kunnen zijn.
Op 28 en 29 maart waren we twee dagen in de hoofdstad van de 
Filippijnen. Manilla is een enorme stad met ongeveer tien miljoen inwoners. Wegens de onrust die er heerste, hadden we besloten om hier niet te gaan reizen en om dus alleen de grote stad te bezichtigen. We gebruikten de zondag hiervoor en we leerden weer veel over de geschiedenis van het land en bezochten in het ommuurde gedeelte (Entremuros) het Fort Santiago en de kathedraal. Niet gek voor de zondag. We liepen langs de 
zeeboulevard die veel op de Malecon van Havana leek, alleen was de zee hier jammer genoeg veel meer vervuild. We realiseerden ons dat het wat dat betreft in de Caribbean veel beter is.Tegen middernacht vlogen we op 29 maart naar Guam een eiland van Micronesië, de zesde vlucht binnen twee weken!
We had visited the touristic places of Bangkok during earlier visits to Thailand so that enabled us to use the three days that we stayed i
n Bangkok mainly at tailor shops as we wanted to buy us some good clothing. 
Our mission has been successful and now we hope that we will be able to stow everything in our luggage.After Bangkok we have stayed for a mere 36 hours in Kuala Lumpur before we left for Langkawi Island in the Andaman Sea near the boarder with Thailand.
This is a tropical island, about eight times larger than Bonaire where we lodged in a beach hotel feeling guilty because we were hanging around, doing nothing but eating fish and shrimps! That is why we took a tour around the island were we visited the harbour and a dive shop in the main town, to compare the diving industry with Bonaire. We concluded what we new already, diving on Bonaire is incomparable with other locations in the world!Coming back in Kuala in Lumpur, we missed Loes and Emmo who departed to Amsterdam from the same airport at the time that we arrived. We had their door key so we could stay at their
place for another 30 hours. Al together we have stayed twelve nights with them and we would like to thank them for their hospitality.
In the morning of 28 March we arrived in Manila, the capital of the Philippines. As there was some political turmoil in this country, we followed the advice of the Foreign Office not to travel in certain parts of the Philippines.
That is why we stayed in Manila for two days although we are not exactly “big city people”. We had a full Sunday to go around the city, visiting the ancient Fort Santiago, Entremuros, the Cathedral and we strolled through the city and along the seaside boulevard for hours.We enjoyed our stay and liked the friendly people and we felt sorry that we had to leave this country so soon. At midnight 29-30 March we departed for Guam for the sixth flight within two weeks! Who said that we took some rest?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten