VIJF DAGEN IN LAOS – FIVE DAYS IN LAOS

Na in Kuala Lumpur weer enkele dagen van de gastvrijheid van Loes en Emmo genoten te hebben, vlogen we op 24 februari naar Vientiane, de hoofdstad van Laos. Dit land en de bevolking hebben tot zo’n 25 jaar geleden veel te lijden gehad onder oorlogen en politieke onrust. Vooral tijdens de oorlog in het buurland Vietnam verplaatste het strijdtoneel zich voor lange tijd naar Laos waarbij duizenden tonnen bommen en mijnen werden uitgeworpen. Men is nog steeds bezig met het ruimen van de niet geëxplodeerde exemplaren waardoor steeds meer land weer voor de rijstteelt gebruikt kan worden. Sinds enige tijd staat het land weer open voor toeristen die er dan ook met tienduizenden komen. Omdat we niet veel van ZO Azië wisten, hadden we een gedeelte van de reis bij "Riksja on Line" in Nederland geboekt. Dit bureau biedt de mogelijkheid om je eigen reis samen te stellen met de zogenaamde bouwstenen die zij aanbieden. Tussen de bouwstenen door hebben we zelf de hotels geboekt, terwijl Riksja het vervoer daartussen regelde.

Vientiane bleek een rustige stad te zijn waar de vroegere Franse invloed nog overal merkbaar is. We hebben er dan ook een avond heerlijk gedineerd in een Frans restaurant met een wijntje en kaas na! Vanuit onze hotelkamer hadden we uitzicht over Thailand dat aan de andere kant van de Mekong rivier lag. We hebben per bus gereisd van Vientiane naar Luang Prabang over een afstand van ongeveer 400 kilometer waarbij we voor twee dagen in Vang Vieng stopten.
De reis naar Vang Vieng, die een kleine vier uur duurde, viel alleszins mee en ook het hotel dat door ons reisbureau geboekt was, bleek prima te zijn. Het lag op de oever van de Nam Song rivier en had een prachtig uitzicht op de heuvels. Vang Vieng is een dorp dat slechts uit een paar straten bestaat en vroeger alléén als busstation functioneerde maar dat sinds de opkomst van het toerisme een bruisende plaats is geworden die vooral door jonge toeristen werd bezocht en waar het feesten dag en nacht doorging. We vonden het dan ook niet al te erg dat we hier na twee nachten met de bus vertrokken. De weg naar Luang Prabang leidde door de bergen en de gemiddelde snelheid kwam niet boven de twintig kilometer per uur. Daardoor duurde de reis zeven uur waarbij een half uur voor de lunch werd gestopt. Normaal zouden we zo nooit reizen maar op deze manier zagen we toch een gedeelte van het landelijke Laos. In de voormalige Koninklijke hoofdstad Luang Prabang hadden we voor de afwisseling een vijf sterren hotel geboekt en baadden we weer eens een keer in luxe. We hadden twee dagen tijd om de oude stad te bezoeken die door UNESCO op de werelderfgoed lijst is geplaatst. Ook hier vonden we een prachtige tempel, het oude Koninklijke paleis en wandelden we langs de Mekong waar we met een biertje de zon onder zagen gaan.
Op 1 maart vertrokken we met een tevreden gevoel van Laos naar Vietnam. Ons bezoek aan dit land was aangenamer geweest dan dat we ons hadden voorgesteld.

We left Malaysia in the early morning of 24. February for Vientiane, the capital of Laos. In the recent history Laos suffered of different wars and political instability for almost five decades. They fought France to obtain independency and were dragged into the Vietnam War when the Eastern part was invaded and occupied by the North Vietnamese army, which used Laos’s territory as a staging ground and supply route for its war against South Vietnam. In response, the US initiated a bombing campaign on Laos. Many mines and missiles did not explode and these UXO’s are still a threat to farmers and civilians.
Late last century Laos has been opened for tourists and tourism has become important to the countries’ economy.
Visa could be obtained easily on arrival at the airport and we arrived in the Don Chan Palace hotel before noon. Vientiane appeared to be a very quiet place with an enormous French influence, we had a sumptuous diner in a French restaurant.
In Laos we have travelled by bus from Vientiane to Vang Vieng and onwards to Luang Prabang. This appeared to be an acceptable way of travelling to us, giving us the opportunity to see something of the rural country and the mountains.
Vang Vieng used to be a bus station in the centre of the country but now it is a place where many tourists come for kayaking, trekking or climbing. There are many hotels and guesthouses and life goes on for 24 hours a day.Luang Prabang used to be the royal capital of the country and the old city has been placed entirely on the world heritage list. We had two days to visit most of the monuments and left for Vietnam on 1. March. We may say that our visit to Laos was an eye opener and that there are no objections to visit this beautiful country.